Papiestwo i papieże dwóch ostatnich wieków

Opis

Dzieje papiestwa i papieży są bardzo ważnym, wręcz powiedzieć by można, najistotniejszym fragmentem historii Kościoła. Jest to nie tylko historia jego centrali w sensie administracyjnym, ale przez pozycję Piotra i jego następców wyraża także treść teologiczną Kościoła. Papiestwo w ciągu tysiąca lat było także ośrodkiem władzy cywilnej. W pewnym sensie jest nim nadal, jednak nie w tym znaczeniu, które miało zastosowanie do 1870 roku. Jeśli zajmujemy się dziejami papiestwa od końca XVIII wieku do naszych czasów, to nieodzowne jest uwzględnienie całej infrastruktur politycznej, społecznej i gospodarczej, a także kulturalno-światopoglądowej oraz następujących w nich przemian. Papież tracąc bowiem wraz z utratą Państwa Kościelnego status suwerena w wymiarze europejskim, zwielokrotnił swój autorytet ogólnoświatowy nie tylko jako arbiter podnoszący głos w obronie moralnego oblicza świata, ale często także jako rozjemca w sprawach doczesnych. Ta rola papiestwa nabiera w miarę upływu lat coraz szerszego wymiaru i zyskuje posłuch nawet u tych którzy z różnych względów stoją na przeciwległym w stosunku do Kościoła biegunie albo po prostu żyją w innym systemie religijnym lub świecie wartości. Powyższe względy wymagają od autora dziejów papiestwa w omawianym tu okresie szczególnej wrażliwości na cały proces rozwoju ludzkości bez względu na narodowość, tradycje kulturowe, religijne, status polityczny. Papieże od tych spraw nie mogą się bowiem dystansować, a nowa ewangelizacja, wymagająca niejako bezpośredniego przez nich przekazu Ewangelii, „wyprowadza” papieża poza mury Watykanu, dając jego misji w pełnym tego słowa znaczeniu wymiar światowy.

Stan: Dobry