Opis
„Szekspiriady polskie” to w pierwszej wersji praca doktorska, pisana pod kierunkiem prof. dr Marii Janion.
Książka zajmuje się narodzinami i krystalizacją (XVIII / XIX w.) estetyki szekspirowskiej w polskim myśleniu teatralnym i – szerzej – w polskim myśleniu artystycznym epoki przedlistopadowej. Oglądany tu w szerokim kontekście europejskim Szekspir jawi się dla początków XIX w. autorem współczesnym, realizującym bowiem ówczesny styl wyobraźni.
W czasie totalnego upadku dawnych form, zburzonych wraz z Bastylią, jedynie sztuka ukaże symbole i mity kolektywne zarówno w teatrze grozy i frenezji, jak i w sentymentalnym teatrze tkliwych wzruszeń. Ówczesne adaptacje dramatów Szekspira to scenariusze pisane nieomal na scenie i dzięki temu pozwalające dziś rekonstruować kształt ich teatru.
